
Dlaczego hirudoterapia ? Pytanie byłoby daleko nie na miejscu, gdyby zostało zadane w XIX w. we Francji, kiedy leczenie za pomocą pijawek osiągnęło szczyt popularności :-). W zasadzie stosowano je na prawie wszystkie schorzenia. Współczesna medycyna “nie respektuje” XIX – wiecznych zaleceń hirudoterapeutycznych, jednak jak się okazuje pijawki potrafią czynić cuda w wielu schorzeniach.
Bardzo ważne!
Pijawki do celów leczniczych stosowane w moim gabinecie pochodzą wyłącznie z certyfikowanych hodowli. Po zabiegu poddawane są procesowi utylizacji.
Substancje produkowane przez pijawki
Wachlarz substancji, które pijawki produkują jest niebywały. Dotychczas zidentyfikowano ponad 120 związków, natomiast wiele jest jeszcze niepoznanych. Te, które już zanalizowano to substancje o charakterze przeciwzakrzepowym, przeciwzapalnym, przeciwbólowym, fibrynolitycznym, przeciwbakteryjnym, neuroprotekcyjnym, regulującym ciśnienie krwi, spowalniającym proces starzenia się skóry i szereg innych.
Schorzenia, w których dzięki hirudoterapii uzyskano oczekiwane efekty terapeutyczne:
- Choroby układu sercowo – naczyniowego np. choroba niedokrwienna serca, migrena, żylaki kończyn dolnych, zastój w naczyniach limfatycznych, zakrzepowe zapalenie żył, nadciśninie tętnicze, początkowe stadia miażdżycy tętnic
- Choroby układu ruchu np. choroba zwyrodnieniowa stawów i kości, zapalenie stawów, krwiaki pourazowe, choroba reumatyczna
- Choroby neurologiczne np. niedowłady i zespoły uciskowe nerwów obwodowych, choroba Parkinsona i Alzheimera, neuralgia nerwu twarzowego, trójdzielnego, kulszowego
- Choroby dermatologiczne np. zapalenie skóry i tkanki podskórnej w przebiegu wielu chorób, krwiaki podskórne, trądzik, egzema, również alergie skórne
- Choroby ginekologiczne np. zapalenie przydatków, policystyczność jajników, zapalenie gruczołu piersiowego, mięśniaki i gruczolaki macicy, zespół bolesnego miesiączkowania, zapalenie błony śluzowej macicy i pochwy
- Choroby przewodu pokarmowego np. zapalenie pęcherzyka żółciowego, przewlekłe zapalenie błony śluzowej żołądka i dwunastnicy, zapalenie trzustki, przewlekłe zapalenie wątroby bez zaburzeń krzepliwości
- Choroby układu oddechowego np. przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedma płucna, astma oskrzelowa
- Choroby otolaryngologiczne np. zapalenie zatok, ostre i chroniczne zapalenie nerwu usznego, ostre i chroniczne zapalenie ucha
- Choroby oka np. jaskra, proces zapalny dróg naczyniowych oka
- Choroby stomatologiczne np. zapalenie dziąseł, krwiaki w obrębie jamy ustnej, zapalenie miazgi zęba
- Chirurgia ręki i chirurgia plastyczna np. amputacje, replantacje, krwiaki i obrzęki pourazowe, zapalenie tkanki podskórnej, zakrzepica pooperacyjna tętnicza i żylna, zespoły uciskowe nerwów obwodowych
Przeciwskazania do zabiegu:
- Hemofilia i antykoagulanty (iniekcje – heparyna i doustne leki typu acenocumarol, warfaryna)
Przeciwskazaniem względnym są pochodne niesterydowych leków przeciwzapalnych (aspiryna) jak również inne leki antyagregacyjne (Clopidogrel, Plavix). Powinny być one obligatoryjnie odstawione 7 dni przed terapią. Dotyczy to też preparatów z miłorzębem japońskim i tych, które zawierają tłuszcze rybie - Anemia (konieczne jest, aby przed zabiegiem wartość hemoglobiny przekraczała 10 g/dl)
- Zaburzenia w gojeniu się ran
- Zaawansowana cukrzyca z makroangiopatią i miażdżycowe krytyczne niedokrwienie kończyn
- Ostre stany infekcyjne
- Immunosupresja i ciężkie stadia chorób wewnętrznych (niewyrównana cukrzyca, marskość wątroby, immunosupresja w chemioterapii, ciężka niewydolność nerek, przewlekła sterydoterapia, zapalenie płuc)
- Ciężka alergia
- Blizny keloidowe
- Wiek poniżej 13 lat
- Krwotoki wewnętrzne
- Ciąża
- Chorzy nieprzytomni, pod wpływem alkoholu, substancji odurzających
- Niedociśnienie
Zabieg i ważne zalecenia:
- Klasyfikacja do zabiegu – Wstępnie przeprowadzam dokładny wywiad dotyczący stanu zdrowia pacjenta, aktualnie przyjmowanych leków, ewentualnych alergii, zaburzeń krzepnięcia krwi itd. Jest on niezwykle istotny z punktu widzenia skuteczności i ryzyka terapii. Dokonuję również pomiaru ciśnienia krwi.
- Pacjent 24-48 h przed terapią nie powinien używać pachnących i kolorowych kosmetyków (obecność kobaltu). Pijawka może się nie przyczepić.
- Na dobę przed zabiegiem pacjent nie powinien spożywać większej ilości alkoholu, jeść ostrych przypraw np. chilli, kurkumy, curry, czosnku.
- Zabieg trwa od 40 do 70 minut, zależy od miejsca przystawienia pijawek. Miejsca dobrze ukrwione np. głowa, błony śluzowe, okolice ran „skracają” czas zabiegu. Przyłożenie pijawek na grzbiecie, niedokrwionych kończynach może spowodować wydłużenie czasu zabiegu.
- Zazwyczaj przystawia się od 4-7 pijawek jednorazowo (ilość pijawek dobierana jest indywidualnie).
- Czas pomiędzy kolejnymi zabiegami powinien wynosić od 4-8 dni, nie powinno się go skracać ze względu na możliwość wtórnego nadkażenia rany, pojawienia się potencjalnych reakcji alergicznych na związki gruczołów ślinowych pijawek, zbyt dużej utraty krwi przez pacjenta, powstawania miejsc obrzękowo – zapalnych utrudniających gojenie się ran.
- Terapia (indywidualnie dobrana do pacjenta) najczęściej jest kontynuowana przez 4-5 tygodni. Czasem dłużej.
- Pijawki po terapii nie mogą być ponownie użyte i muszą być poddane utylizacji (umieszczone w specjalnych pojemnikach utylizacyjnych).
Po zabiegu:
- Krew z ran po pijawkach może się sączyć od 6-12 godzin (najczęściej około 5h). Niepokojące jest krwawienie trwające powyżej 12 godzin. Konieczne jest wówczas zrobienie badań – morfologii i układu krzepnięcia.
- Po zabiegu, rana jest dezynfekowana i zakładany opatrunek jałowy, na nim opatrunek wtórny z gazików i innych materiałów opatrunkowych o dużej chłonności krwi. Bardzo ważne jest aby utrzymać rany pod opatrunkiem przynajmniej przez dwa dni i niedrażnienie ich w sposób mechaniczny.
- Po dobie od zabiegu może wystąpić swędzenie ran po pijawkach. W takiej sytuacji absolutnie nie można ich rozdrapywać. Może to doprowadzić do zakażeń przyrannych bakteriami skóry pacjenta. Warto wówczas zastosować wokół rany np. żele przeciwhistaminowe, okłady np. z szałwii, nagietka, liści orzecha włoskiego, babki lancetowatej. Pijawki po zabiegu umieszczone są w specjalnym pojemniku utylizacyjnym.
Bardzo ważne !
Przed zabiegiem bardzo istotne jest dostosowanie się do wszystkich wyszczególnionych przeze mnie wskazówek, zapoznanie się z przeciwskazaniami do terapii i przyniesienie ze sobą wyników badań, w szczególności aktualnej morfologii krwi. Należy też pamiętać, że bezpieczniej jest przeprowadzać zabieg w godzinach rannych. Łatwiej się wówczas monitoruje „efekty pozabiegowe”.
Upiększający zabieg z użyciem pijawek:
Dziś znowu do łask wracają pijawki w roli „upiększaczy skórnych”. Sposoby hamowania procesów starzenia skóry za pomocą pijawek znane są od najstarszych czasów. Japońskie gejsze, słynące ze swej urody regularnie stosowały na twarz maseczki z własnej krwi. Pijawki wówczas przystawiano za uszami i we włosach.
Dziś wiemy jakim „arsenałem upiększającym” dysponują pijawki. Dzięki początkowemu uwalnianiu hialuronidazy i innych enzymów, „rozluźniają” tkankę łączną skóry, ułatwiając wniknięcie poszczególnych składników aktywnych. Oprócz substancji o właściwościach przeciwzakrzepowych i przeciwzapalnych, występują również związki o właściwościach histaminopodobnych, które rozszerzają naczynia skórne, powodując lepsze jej ukrwienie. Podczas zabiegu dostarczamy również substancji lipidowych (kwasów fosfatydowych, wolnych kwasów tłuszczowych), ale też enzymów – lipaz i fospolipaz, które odgrywają istotną rolę w „przemodelowaniu” strukturalnych fosfolipidów błon komórkowych komórek skóry. Ponadto w wydzielinie gruczołów ślinowych pijawek są też związki o charakterze hormonów (progesteron, estradiol, androsteron, dehydroepiandrostron) i wiele innych. Należy również podkreślić, że związki produkowane przez pijawki mają silne właściwości antyoksydacyjne, co ma szczególne znaczenie w kosmetologii. Ten szeroki wachlarz substancji biologicznie aktywnych jest swoistym naturalnym serum o właściwościach przeciwzmarszczkowych, ujędrniających i odżywczych.
Przebieg zabiegu:
Zabieg warto poprzedzić peelingiem twarzy aby zwiększyć penetrację aktywnych związków w głąb skóry. Następnie, uwzględniając indywidualne preferencje klienta, przystawia się w dowolne miejsce na ciele pijawki (polecana okolica twarzy, za uszami). Po zabiegu opatruje się miejsca przystawienia pijawek. Po uzyskaniu krwi z pijawki, wykonuje się maseczkę na twarz i dekolt. Maseczka powinna pozostać na skórze do czasu całkowitego wyschnięcia tj. około 15 min. Po całym zabiegu, zmywa się maseczkę wodą, wklepuje odpowiednie serum i krem.
Warto też dodać, że terapie pijawkami można z powodzeniem stosować w schorzeniach dermatologicznych takich jak: trądzik, egzema, blizny (nie keloidowe), łuszczyca czy też w sytuacji nadmiernej produkcji sebum.
Efekty zabiegu:
- Intensywne nawilżenie i wygładzenie skóry
- Łagodzenie podrażnień
- Stymulacja produkcji kolagenu i elastyny
- Spłycenie zmarszczek
- Poprawa kolorytu skóry i nadanie jej blasku
Wskazania:
- Skóra pozbawiona blasku, zwiotczała wymagająca ujędrnienia, odżywienia
Przeciwskazania:
- Takie same jak w przypadku “ogólnej hirudoterapii”